Ook leuk voor Jac

Als anderen vragen naar iets waar jij niet mee bezig bent, kan je wel zeggen dat je daar helemaal niet mee bezig bent, maar geen hond die dat gelooft. Zo verging het de – volgens de pers – gekwelde Jac Orie. Tot aan vrijdag 18 februari, de een na laatste dag van de Olympische Spelen 2022. Toen pakte ‘zijn’ Thomas Krol goud op de 1000 meter. Krol vloog! Haha, let op de woordspeling – Krol is bijna piloot. Zijn eindtijd was 1.07.92, zoals Mark Tuitert in de voorbeschouwing al had laten zien, want dat was Krols tijd op 1000 meter tijdens de 1500 meter. Na de eindstreep moest Krol eindeloos wachten op de ritten van Dubreuil (2^e) en zijn medelanders Otterspeer (10^e) en Verbij (30^e). Mooi moment na de laatste rit: Krol viel in de warme armen van coach Orie. Beide mannen werd het door de wereld zeer gegund.

Het verhaal was ondertussen bekend: Krol had ‘stappen gemaakt’, mental coaching gehad, was steeds meer gaan winnen en op een dag… Henry Schut maakte er een prima podcast over: Thomas Krol vliegt tijdens de podcast naar Kathmandu. Korte samenvatting: Krol was te lief en geloofde er lange tijd niet echt in – in het naar goud vliegen – ook al was hij in 2019 en 2021 wereldkampioen op de 1500 meter. Pas in dit jaar maakt hij zijn olympisch debuut.

Mogen wij, sportvolgers, nu ook eens weten hoe je dat precies moet aanpakken, dat ‘pas als je echt denkt dat iets kán en je het vóór je ziet, gebeurt het ook’. Zonder dure mental coach graag. Mij is het nog niet gelukt. Hoe ik gisteren ook visualiseerde dat de storm ineens ophield en hoe ik er echt in geloofde, het gebeurde maar niet. Nu zijn natuurkrachten natuurlijk een buitencategorie, maar ik heb het ook met kleinere dingen geprobeerd, helaas zonder resultaat.

Het wachten is op een hoofdstuk hierover in de biografie van Krol met als titel Vliegen naar goud, met dank aan Henry Schut en zijn redactie voor het bedenken ervan. Krol geeft niet veel prijs over zijn privéleven, dus dat kan even duren.
Inmiddels heb ik wel Tuiterts boek Drive gelezen. Dat gaat ook over er echt in geloven (nadat je je drive gevonden hebt) en dat er pas dan dingen veranderen/gebeuren. De drive van Orie is bekend: ‘alles uit die gasten halen’. Orie ziet het vast haarscherp voor zich allemaal.

Natuurlijk zal de pers weer over the battle of the coaches beginnen met Orie. Hij zal weer een beetje zuchten en in de verte kijken, want nog steeds niet mee bezig.
Krol was alvast ziels-, ziels- en zielsgelukkig. Maar het is toch ook leuk voor Jac.

Jantje lacht, Jantje huilt

Zei mijn moeder altijd. Van tranen kwam het nog net niet bij de camera van Bert Maalderink, maar de twee gouden Irenes en de bronzen Anton stond het huilen nader dan het lachen na afloop van de kwartfinales ploegenachtervolging.
Stroperig optreden, matige rit, teleurstellende tijd, niet de beste vriendinnen; het commentaar loog er niet om. Wat is er aan de hand in het damesploegentrio?
Het na-interview zei alles qua taal van de lichamen. Kijken alsof je verloren hebt, terwijl je door bent naar de halve finales: ik dacht dat les 1 in de sport was dat de show altijd doorgaat. Dat betekent ook dat je moet blijven lachen en niet bij de pakken neerzitten. Maar Schouten was er maar bij gaan zitten met haar linkerarm op de boarding, De Jong keek voortdurend naar de grond en Wüst lachte wel, maar het was duidelijk een lachen om niet te huilen. Wat was ook alweer het commentaar in de video van team Zaanlander waar we het niet meer over mochten hebben? Dat zij niet genoeg duwde? Ik heb nog gelet op duwen, maar kon het niet goed zien. Zoiets moet er spelen.
Kom op, vrouwen, jullie zijn dóórrrr en als jullie snel zijn kunnen jullie nog naar medal plaza om Suus het goud omgehangen te zien krijgen.

Hoe anders ging het er eerder vandaag bij de mannen in de 500 meter aan toe. Zij werden 12^e (Verbij), 14^e (Scheperkamp) en 18^e (Krol) , maar zonder dat ze keken alsof de wereld vergaan was. Lekker gewerkt, heren. En dóórrr!
Ook was er op deze zaterdagmorgen weer een lekker probleem om met zijn allen schande van te spreken: de zamboni ging kapot. Een eenvoudig probleem waar geen karakters van mensen aan te pas komen en waar niemand iets aan heeft kunnen doen vooraf, want techniek. Tijdens het wachten dwaalde de camera over de tribunes van de Ice Ribbon. Wat we te zien kregen boven in de hal was een man in houthakkerblouse met petje en kapje die met toeschouwer K. Nuis sprak. Nou ja, mét? Hij praattte vooral tégen Nuis aan. Het leek of Nuis onder het gepraat van de man uit wilde komen, zo te zien aan de taal van zijn lichaam. De heren commentatoren vertelden dat het ‘de Zweed’ was. Wat zou die allemaal te blaten hebben? Of wilde hij voorkomen dat Nuis vol aandacht zijn landgenoten zou aanmoedigen? Zeer verdacht.
Mijn theorie leek te kloppen, want niet veel later zat Nuis naast Otterspeer een paar rijen lager. Beter! Hoe zij het ploegentrio hebben aangemoedigd, heb ik gemist.

Mooiste moment van de dag tot nu toe: de gouden plak voor Suzanne Schulting, die het hele Wilhelmus mee kan zingen. In team NL is wat werk aan de winkel, want een andere grote les in de sport is dat je een teleurstelling altijd om moet zetten in een volgende prachtprestatie.

Heel Nederland heeft zich in de koffie verslikt toen je begon

Beste P. Roest, wat was je allemaal aan het doen in je openingsrondjes? Hoezo 30’ers?
De heren commentatoren riepen vertwijfeld: ‘Wat is hier aan de hand!’ En: ‘Hij kan het niet (meer)!’
Ik aarzelend: ‘Hij is de negative split aan het doen.’
Mijn co-toeschouwer: ‘Dan zijn zijn eerste rondjes nog te langzaam. Dat maakt hij nooit meer goed op het eind.’

En zo beleefde Nederland inderdaad (Bert Maalderink formuleerde het (zie titel) treffend en met lichte toets in het na-interview) een moeilijke 12.44.60 minuten, waarin Patrick Roest pas na 5 kilometer 29’ers begon te rijden.

Roest was ‘toch’ blij met het zilver. Aan Maalderink gaf hij toe dat hij mogelijk iets té rustig was gestart. En: ‘Ik begon best wel vroeg met de 29’ers.’ Oh?
De heel leuke (aldus Martin Hersman) Italiaan Davide Ghiotto werd verrassend 3^e.  
Bergsma werd 4^e, maar dan had hij zijn haar maar niet zo Chinees kort opgeschoren moeten laten knippen. Remember Samson en de 1000 Filistijnen die hij vermoordde toen hij nog lang haar had.

Valt het je al op dat ik de nummer 1 niet noem? Dat heeft als reden dat die al veel te veel aandacht heeft gehad. Een vreemde jongen, die we misschien over een paar jaar terugzien in een uitzending van het onvolprezen Andere Tijden Sport. Dan zal blijken hoe het allemaal echt in elkaar zat met het een en het ander. Misschien klink ik nu als een achterdochtige schaatswappie, maar dat komt omdat mijn verslikking 4 ritten aangeduurd heeft.

De 5 kilometer van Roest werd afgelopen zondag in zijn hometown Lekkerkerk op groot scherm gevolgd bij schaatsvereniging STV Lekstreek.
‘Terwijl het buiten druilerig was door de vele regen, was de sfeer binnen het tegenovergestelde. Voor de gelegenheid was partycentrum Amicitia afgehuurd voor een selecte groep. In de zaal hingen witte vlaggetjes met de Olympische ringen en zaten veel mensen in het oranje. Sommigen aten om half tien ’s ochtends zelfs al een oranje minitompouce, uiteraard met een foto van Patrick bovenop.’
Aldus PZC Rotterdam.
Wat zal daar vanochtend geschrokken en verslikt zijn.

En dóórrrr naar de ploegenachtervolging. Roest met 2 x zilver op zijn nachtkastje. Er zijn er heel veel die met hem zouden willen ruilen. Ik ga alvast op zoek naar een oranje minitompouce.

_{Tuitert legt de pendule uit – screenshot Highway Unlimited Productions}

Ook leuk voor Gerard

Nederland jübelt voor Ireen Wüst. Alle social media: De beste schaatsster aller tijden, Annamarie Thomas: de allergrootste sporter ter wereld, Roel van Velzen: waarom is Wonderwüst nog niet trending topic? Twaalf olympische medailles in totaal bezit zij nu. Zes keer goud. Vijf Winterspelen op rij gekroond worden tot kampioen: je moet het maar kunnen.

Maar eigenlijk nóg leuker vind ik het voor Gerard van Velde. Haar coach van Team Reggeborgh sinds voorjaar 2020 sprak de mooie, wat ingetogener woorden: ‘Dat haar dat nu lukt, is een talent van haarzelf.’ Ere wie ere toekomt.
Van Velde was zelf één keer olympisch kampioen op de 1000 meter bij de Spelen van Salt Lake City in 2002 en moest toen ook lang wachten op de uitslag van de laatste rit. Hij benadrukte dat het niet de eerste keer was voor de schaatsster. ‘Ze heeft dit al een aantal keren gedaan. De dame is 35 jaar oud. Ik vind dit ongelofelijk knap. Het is echt een privilege dat ik met haar heb mogen werken.’ Heb mogen werken, maar tijdens het wachten had hij haar wél even gevraagd waarom ze eigenlijk stopte.

Dan is er nog een prestatie waar Wüst lof voor verdient. Naast het schaatsen. Met Kjeld Nuis in een appartementje in het olympisch dorp zitten valt niet mee voor Femke Kok en Ireen Wüst.
Op zaterdag postte Team NL deze Tweet: https://twitter.com/TeamNLtweets/status/1489690222379995144
Wüst: Fokking hell!
Kok: Is hij weer hoor.
Wüst: wat een nare man.

Voor wie geen zin heeft om dit filmpje te bekijken: de vrouwen beulen zich af op de hometrainers en Nuis benadert ze van achteren hard BOE roepend.
In een interview weet ze het ook nog in het positieve te draaien, dat ze juist ‘die humor’ nodig heeft om te kunnen presteren op de toppen van haar kunnen. Dus des te groter is het wonder dat Wüst won.

Renate Groenewold had een voor mij onbegrijpelijke tweet: Bizar, ongekend, wtf!!! GOAT
Dat laatste moest ik even opzoeken. Wüst heeft een tijdje geleden geposeerd met een geit op verzoek van een geitenmelkbedrijf. Maar daar ga je haar toch op dit moment niet aan herinneren? Scroll scroll… ah, Groenewold bedoelt dé GOAT; the greatest of all times.

Naast fan van geiten is Wust ook een liefhebber van carnaval. Zij is immers geboren in Goirle. In 2006 schreef ik er al eens over toen zij op de spelen iets leek te hebben met Jan Smit.
In Ballefruttersgat (carnavalsnaam van Goirle) is op 26 februari in plaats van carnaval een lego-optocht. Het wachten is op de eerste beelden van bouwers aan een mega-gouden-Wüst.

Dit delen:

Logo en mascottes

Het officiële logo voor de Winterspelen 2022 werd al lang geleden – half december 2017 – bekendgemaakt door het organisatie comité. De bekendmaking werd gedaan tijdens een gala ceremonie in het National Aquatics Center, het voormalig zwemstadion en toekomstige curlinghal in Beijing.
Het ontwerp in van de Chinees Lin Cunzhen. Het logo combineert traditionele en moderne elementen van de Chinese cultuur, waarbij de kracht en passie voor de wintersporten geïllustreerd wordt, zo meldde het organisatie comité.
Zie jij het? Ik heb nog even wat meer tijd nodig om het op me in te laten werken, zeker nu ik wat raar in de kop ben door het ijle kindergezang van de openingsceremonie. Verder páráchtig, hoor!

Nee, dan de mascotte. Ik dacht in de aanloop naar de Spelen toe even dat het voor Nederland Kjeld Nuis zou worden, met zijn vele gezichten en omdat hij de vlag mocht dragen, maar nee, het is een wezentje dat luistert naar de naam Bing Dwen. Hier staat hij te poseren met zijn maat van de Paralympics.

En weer moet ik zeggen – maar hé, we zijn pas net begonnen met dag 1 – dat ik behalve een panda met een regenboogsnoepketting en een rode basketbal met slagroom er nog niet veel in zie. Ik zoek het even voor je op, zodat je morgen helemaal bij bent als de vrouwen aan de 3 kilometer beginnen om 9 uur.

Team Belgium heeft straffe informatie:

Peking 2022: mascottes om voor te smelten

Het organisatiecomité van de Olympische Winterspelen van Peking 2022 heeft zijn officiële mascottes bekendgemaakt.

Maak kennis met Bing Dwen, de panda, en Shuey Rhon Rhon, de Chinese lampion. Zij vormen de mascottes voor de volgende Olympische en Paralympische Winterspelen, die plaatsvinden in de Chinese hoofdstad in 2022. Peking is de eerste stad die zowel de Zomer- als de Winterspelen zal organiseren.

Op de sociale media van Peking 2022 valt te lezen dat Bing Dwen “met zijn ijskostuum, gouden hart en liefde voor wintersporten klaar is om de echte olympische spirit met de hele wereld te delen.” Zijn tegenhanger Shuey Rhon Rhon, de mascotte van de Paralympische Spelen, “heeft alvast onze harten verwarmd.” Je herkent in hem een traditionele Chinese luster. Hij weerspiegelt optimisme, en de gloed symboliseert de warmte, de vriendschap, de moed en het doorzettingsvermogen van de Paralympische atleten die elke dag opnieuw zorgen voor het oplichten van dromen van miljoenen personen.

Rood is een kleur diw in de traditionele Chinese cultuur staat voor « feest ». Het ontwerp van Shuey Rhon Rhon is geïnspireerd op traditionele decoratie van geplooid papier, bij ons beter gekend als « Origami », en de versieringen stellen duiven voor, symbool voor vrede, vriendschap en geluk.
Shuey spreek je op dezelfde manier uit als het Chinese teken « sneeuw ». (?)
De eerste Rhon in de naam staat voor « inclusie en verdraagzaamheid », de tweede Rhon daarentegen staat voor « samensmelten » en « warmte ». De naam van de mascotte is dus heel krachtig, aangezien deze de wens uitdraagt van een meer inclusieve wereld voor alle personen met een beperking en meer dialoog en verdraagzaamheid tussen de verschillende culturen onderling.

Genoeg tot zover, wanshang hao (goedenavond), Beijing. Morgen zal ik voor je opzoeken wat ‘tot morgen’ in het Chinees is.