Nice is nog ver

Van uitstel komt afstel, maar niet als het aan Dylan Groenewegen ligt. De laatste dagen is hij vaak in de media onder het motto Prepare for the game voorzien van een fingers crossed icoontje. Net als wielergek Nederland houdt hij dus zijn adem in als hij aan 1 augustus denkt. De opening van deel 2 van het wielerseizoen met de Strade Bianche.

Gaat het op die datum allemaal lukken met de uitgestelde wedstrijden? Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar bij mij is het hele wielrennen-volgen behoorlijk weggezakt. Het was een hele troost dat we zulk mooi weer kregen van Moeder Aarde, zodat we veel zelf konden fietsen. Nu het wedstrijdseizoen dichterbij komt, is het toch nog maar de vraag hoe het moet met het virus en het afstand houden.

Op 5 april zag ik onder het motto Iéts is beter dan níéts de virtuele Ronde van Vlaanderen, mogelijk gemaakt door BKool. Het is even leuk om te kijken hoe goed de poppetjes lijken en hoe het decor er uit ziet (palmen in België), maar het mooiste blijven toch de beelden van het afzien van de renners, ook al bevonden ze zich deze keer in hippe trainingskamer, basic schuurtje of echte mancave. Bewegende beelden zijn hoe dan ook troostend.

Het is een wonder hoe de renners zich fit, gemotiveerd en hun moraal hoog houden. Ramon Sinkeldam en Arnaud Démare (Groupama-FDJ), zaten 10 dagen in quarantaine in Abu Dhabi (coronabesmettingen in de Ronde van de VAE eind februari) en vermaakten zich met filmpjes schieten onder andere van hoe zij trainden (touwtje springen met het strijkboutsnoer).
Dat Tom Dumoulin goed geland is in zijn nieuwe ploeg Jumbo-Visma kun je zien in Fit@home challenge nummer 7 waarin Gesink walking lunges doet en Dumoulin er wat doorheen kliert door een appeltaart op het hoofd van Gesink te plaatsen als extra moeilijkheidje.

Als je net als ik alvast in de stemming wilt komen voor deel 2 van het seizoen, bekijk dan alle filmpjes van de ploeg via hun You Tube kanaal. Groenewegen steelt de show met een hilarisch korte uitleg bij zijn oefening ‘hoe krijg je dijenkletsers’: https://www.youtube.com/watch?v=DoqCJwtj1oI

Groenewegens hoofddoel is de Giro d’Italia, zegt hij nu. De start is op 3 oktober in Palermo. Dat klinkt ver weg genoeg om daadwerkelijk door te kunnen gaan. Hij start daar samen met good old Jos van Emden. Van hen samen nog geen challenge video te zien, maar dat kan nooit lang duren.

De Tour de France start in Nice op 29 augustus met Dumoulin, Steven Kruijswijk, Primoz Roglic, Gesink en Laurens de Plus.

De ware meester toont zich in wat de renners naast hun trainingen en entertainment doen: Groenewegen bezorgt per fiets boodschappen bij ouderen en zorgverleners, die dat op dit moment niet zelf kunnen.

Meer Groenewegen zien?

Bureau Sport 28 mei
@GroenewegenD verklapte in de Instagram Live vast aan Frank Evenblij dat de Giro zijn grote doel wordt. Nu maar hopen dat die ondanks #Corona gewoon doorgaat. Check het hele halfuur met Dylan op YouTube: https://youtu.be/BvFrjhK6jlg

Groenewegen met andere sprinttrein naar de Giro https://www.wielerflits.nl/nieuws/dylan-groenewegen-met-andere-sprinttrein-naar-giro/

Tweet Groenewegen 6-6-20 https://twitter.com/GroenewegenD/status/1269307443949056001?s=20

Wateringse Wielerdag 2018

Het was de 46^e keer. Wat kan een jaarlijks wielerfestijn nog voor vernieuwends toevoegen om het op te stuwen in de vaart der wielervolkeren? Daar wisten ze in Wateringen wel raad mee.
Sinds kort was Bobbi Eden met man en kind in Wateringen komen wonen.
We laten haar de elite-mannen wegschieten, zal het voorbereidend comité in de winter geopperd hebben. Goed plan, maar dan mag het niet te ranzig worden, zal de oude voorzitter geroepen hebben: ‘Er staan ook kinderen langs de kant!’
Voor die paar volgers die de naam Bobbi Eden zo gauw niets zegt: zij werd geboren als Priscilla Hendrikse in Den Haag op 4 januari 1980 en ze is een beroemde pornoactrice (geweest). Maar ze kan meer en heeft een boek uitgegeven: Iedereen kan haken. En nu is zij dan ook nog inwoonster van Wateringen en startschotlosster van de elite. Samen met haar man Mark en zoon Brandon zou ze het evenement extra glans geven.

Het was een bloedhete dag. Klaagde menig bezoeker vorig jaar nog over het weer (de koers eindigde in storm en regenbui), deze 2^e augustus was het echt weer om buiten te zijn en te eten. Dat deed heel autochtoon Wateringen dan ook om even na zessen, precies toen de Tour de France helden door de straten werden rondgereden om bejubeld te worden. Zo jammer dat iedereen net op dat moment een hap van de barbecueworsten/tapashapjes/pizzapunten nam en zodoende zijn handen te vol had om er in te klappen. De sfeer was gemoedelijk. Iedereen was loom van de hitte en/of het koude Wateringse bier. De mensen die niet zaten te eten stonden onder parasols bij biertaps of lagen zoals W. en ik in het gras te wachten tot de matadoren door de straten zouden gaan jakkeren.

Eerst vond er een koppelkoers plaats, twee rondjes waarbij de 55 km per uur nog niet echt aangetikt werd. Het startschot mogen lossen is een erebaantje. In 1973 deed Rini Wagtmans het, in 2010 en 2011 burgemeester Sjaak van der Tak. Of Bobbi Eden een wielerfan is? Zij kent wel de namen, zei ze eerlijk.
Als je niet bij de start en finish staat volg je het non stop hoorspel van de presentator en zijn gasten via speakers die overal langs het parcours hangen. Wij konden dus niet zien hoe Eden er bij keek. Er was wat gehannes met het pistool. De presentator begon over ‘samen schieten met jou, Bobbi’ en ‘een sandwich met twee renners’ en alle renners moesten met Eden op de foto.
Pas dagen later zag ik dat ze vaak haar tong uitsteekt en een heel lange tong heeft. Misschien dat de mannen bij de start daar ook op aansloegen. Het werd een dolle boel, maar gelukkig wist Eden met haar niet echt warme stem tijdens het aftellen van 5 naar 1 de gemoederen wel weer even te bedaren. De koppelkoers werd gewonnen door Ramon Sinkeldam en Koen de Kort.
Daarna stormde het peloton langs in 40 rondjes, het bier was niet aan te slepen, Kruijswijk viel, maar had gelukkig alleen schaafwonden. Bobbi Eden kuierde langs met man en zoon.
Het eindgevecht was voor Nikki Terpstra en Dylan van Baarle die in zijn wiel hing. Omdat Groenewegen al in 2016 won gokte ik op Terpstra, de winnaar van De Ronde van Vlaanderen en al twee keer tweede de afgelopen jaren. Niet dat de uitslag van tevoren al vaststaat, maar toch. Het werd Groenewegen.
Terpstra dan in 2019.

NB 1
Met respect voor de organisatie van de Profronde Westland op de donderdag na de Tour noem ik deze koers toch nog even bij haar oude naam.

NB 2

2018

1. Dylan Groenewegen 2. Niki Terpstra 3. Dylan van Baarle

2017

1. Ramon Sinkeldam 2. Dylan van Baarle 3. Tom Dumoulin

2016

1. Dylan Groenewegen 2. Niki Terpstra 3. Ramon Sinkeldam

2015

1. Niki Terpstra 2. Dylan van Baarle 3. Robert Gesink

Opmerkelijk is de naam van de lokale held Dylan van Baarle (Voorburg). In 2007 werd hij al tweede bij de nieuwelingen: 1. Moreno Hofland, 2. Dylan van Baarle, 3. Jorick de Heer.
Johnny Hoogerland won toen bij de elite. Hij draait inmiddels een goedlopend pension in Oostenrijk.

Foto: Michel Kort Fotografie

Ouddorp revisited

Ouddorp is een oud, maar zeker ook een gelukkig dorp: vorig jaar passeerde de Tour de France er en afgelopen zaterdag het NK Wielrennen. Een mooie reden om nog een keer een lang weekend richting Zeeland te gaan.
Vanuit Den Haag vertrokken fietsmaat W. (Jan Jansen) en ik (Peugeot) vrijdag naar camping Toppershoedje. Die ligt vlakbij de Tour2015-bocht in de Vrijheidsweg. Met de supersnelle ferry van de RET (oversteek Hoek van Holland – Maasvlakte 2) was ons ritje maar 55 km. Ongeveer een kwart van het af te leggen wedstrijdparcours.
Mooi fietsweer, eten met Middelburgse vrienden op het strand en een korte nacht in het stapelbed van onze trekkershut ofwel ‘kampeerchalet’. Wat die nachtrust betreft waren we solidair met de renners. Hoe zouden zij dat vroege starten vinden? De niets aan onduidelijkheid overlatende tweet van Dumoulin hadden we wegens geen wifi gemist.

De volgende ochtend stonden we om half 9 (starttijd) op de fiets- en voetgangersbrug van de camping naar het strand. Snelle koffie en een bolus achter de kiezen. Die paar kilometer van de Brouwersdam tot Ouddorp zouden wel in een kwartiertje af te leggen zijn. Dachten we. En er stond ook maar windkracht 2.
We waren een tijd lang de enige fans, maar gelukkig verschenen er nog wat campinggasten die net als wij hadden gedacht dat deze spottersplek zwart zou staan van de volgers.
Een handjevol motoren en VIP-wagens bromde onder ons langs. De spanning steeg. Om 09.01 uur poeften eerst drie renners en toen het hele peloton voorbij.
Zo gaat dat bij het live volgen van een wedstrijd of etappe: veel en lang voorpret en in een paar seconden is het over. Maar nu kwam het leuke van een wedstrijd op een eiland met meerdere identieke rondjes: je pakt snel je eigen bike en rijdt naar een volgend passagepunt. Maar eerst ontbeten we even verder.

Bij elke doorkomst waren de volgorde en de groepering anders. De startlijst met rugnummers zou handig geweest zijn, maar die hadden we niet. Op de radio was nog geen uitzending.
Johnny Hoogerland herkenden we snel, mede aan zijn extraverte gedrag. Ook dacht ik in een flits Thijs Zonneveld (4e van rechts) te herkennen. Kan best dat die meedoet, zeiden we nog. Wisten wij veel dat hij toen al een valpartij achter de rug had!

In totaal hebben we de renners zeven keer zien passeren. Elke keer viel de hechtheid van het Lotto-Jumbotreintje op, al bestond het soms uit drie man. Nooit sleurden ze op kop, een tactiek waarmee de Gele Mannen geen vrienden maakten, maar uiteindelijk wel de titel binnensleepten.

De sfeer op Goeree-Overflakkee was hartverwarmend ondanks het vroege startuur. Alleen maar aardige en goedgehumeurde mensen op de been. Ze wisselden weetjes uit en wie radionieuws (na 11.30 uur!) kon ontvangen deelde dat gul met omstanders. Bij elk paadje dat de koers kon kruisen stonden verkeersregelaars en iedereen volgde hun aanwijzingen netjes op.
De ploegleiderswagen van Lotto-Jumbo liet ons op de rotonde van de Oudelandseweg meeluisteren met hun boord-tv. Prachtig was hun ontladende tweestemmige YES! en de kracht waarmee ze wegspoten naar Dylan Groenewegen op de Brouwersdam.
Voor zover die al een ochtendhumeur had, is dat nu zeker voor een jaar verdwenen.

Wauw !!! ik ben nederlandskampioen🇳🇱🇳🇱🇳🇱, al zo vaak over gedroomd ik geloof het pas als ik wakker wordt en de trui er nog hangt 🙀🙌🇳🇱🇳🇱🇳🇱

— Dylan Groenewegen (@GroenewegenD) June 25, 2016

ploegleiderswagen Lotto NL-Jumbo op
rotonde Oudelandseweg/Dammenweg tijdens de finish